یکی بود، یکی نبود

دلم تنگ شده بود برای تیله‌باز! نویسنده‌ی آماتوری که یافته‌های نوشتاری‌اش را توی یک سایت پر از عکس تیله منتشر می‌کرد. ماجرا به سه سال پیش برمی‌گردد. وقتی من داشتم وارد عالم نویسنده‌گیری (اصطلاح زیبای یک نویسنده‌ی کوچولو) می‌شدم. وقتی داشتم فکر می‌کردم که می‌شود که من هم جدی بنویسم. می‌شود در این خراب‌شده که از مهندسی و تخصص و فلان و بهمان طرفی نبستم با نوشتن ساعت‌ها را هل بدهم جلو. شد. یعنی تا حالاش که شد. از نو شروع می‌کنم.